‘Een krantenwijk maakt je helder’

Gepubliceerd in dagblad Trouw, 11 juni 2011.

De eerste baan maakt vaak diepe indruk en legt de basis voor later. Singer-songwriter Tim Knol (1989) begon met een krantenwijk. Maar eigenlijk was hij altijd al met muziek bezig. Onlangs kwam zijn tweede album ‘Days’ uit.

“Pas was ik te gast in de radioshow van Giel Beelen. Als verrassing liet hij mij een fragmentje horen uit 1998. Toen was ik dus al aan het zingen. Samen met de band van mijn vader speelde ik een nummer van Steve Earle.

Jarenlang ben ik al met muziek bezig. Vanaf mijn veertiende had ik mijn eigen bandje, we speelden vooral gezellige covers in kroegen in Hoorn en West-Friesland. We waren best lekker bezig. Maar nooit dacht ik aan een toekomst in de muziek. Natuurlijk droomde ik er wel van, maar met jou twintig andere bandjes.

Om mijn gitaren te kunnen betalen heb ik vanaf mijn dertiende een krantenwijk gehad. Eerst liep ik alleen een zondagskrantje, maar vanaf mijn vijftiende begon ik met het echte werk. Van mijn familie moesten wij altijd ook gewoon werken. Voor mij is het heel goed geweest, anders was ik misschien een verwend joch geworden.

Iedere werkdag stond ik om vijf uur ‘s ochtends op. In die eerste periode was dat best wel zwaar, zeker als ik de avond ervoor had opgetreden met mijn bandje. Maar ik vond het vooral een heel relaxed baantje. Ik kan het dan ook iedereen aanraden: een krantenwijk lopen maakt je op een bepaalde manier helder.

Ik bezorgde iedere dag de grote landelijke ochtendbladen, niet de Telegraaf trouwens. Het centrale ophaalpunt was vlakbij mijn huis. Daar kwamen al die krantenjochies in alle vroegte hun wijk ophalen. Mijn wijk had ik in het havengedeelte van Hoorn. Het was een mooi stuk om ‘s ochtends vroeg te fietsen. Tijdens het werken luisterde ik naar muziek. Om zeven uur was ik klaar. Mijn fietstas haalde ik altijd gelijk van mijn fiets; ik vond het niet cool om met zo’n tas naar school te gaan.

Voor school dook ik altijd nog even een uurtje mijn bed in. Toch nekte de combinatie van school, werken en optreden mij op een gegeven moment wel. Nooit heb ik iets aan school gedaan, geen boek heb ik opengeslagen. De mavo in Hoorn heb ik wel afgemaakt. Daarna ben ik begonnen aan een opleiding detailhandel. Waarom? Het leek me wel leuk om in een winkel te staan, vooral het contact met mensen leek me wel wat.

Voor de opleiding heb ik stage gelopen in een cd-winkel in de Kalverstraat. Daarnaast had ik ook nog gewoon mijn krantenwijk. De stage was bedoeld om de kassa te leren kennen, hoe je achter de toonbank staat om mensen te helpen en dat soort dingen. Maar voor mij betekende het vooral: muziek ontdekken.

De opleiding heb ik geen jaar volgehouden. Ik ben vervolgens naar de Herman Brood Academie in Utrecht gegaan. Daar liepen heel veel zangers en zangeressen rond; allemaal mensen die beroemd willen worden. Niet dat ik dat trouwens wilde hoor.

In dat jaar werd ik opgepikt door Ferry Rosenboom van Excelsior Recordings, daarna ging het heel snel. Ik was net gestopt met mijn krantenwijk: de reis iedere dag van Hoorn naar Utrecht kostte te veel tijd. Wel ben ik tot twee maanden geleden blijven werken in de cd-winkel. Al heb ik daar afgelopen jaar bijna niet meer gestaan.”